Algemeen letterkundig lexicon

leeskring

Door de leesbevorderende activiteiten van het Nederlands Bibliotheek en Lektuur Centrum (NBLC), de stichting Literaire Salon en de Stichting Lezen ontstaat sinds de jaren ’70 van de 20^ste eeuw het fenomeen leeskring, ook wel leesclub of literatuurclub genoemd, een moderne versie van het leesgezelschap. Deze leesclubs zijn vaak gelieerd aan vrouwenorganisaties of plaatselijke bibliotheken. Onder professionele begeleiding van leeskringleiders wordt in tientallen kringen gediscussieerd over gezamenlijk gelezen literaire werken. Ook in het middelbaar en hoger onderwijs is de leeskring doorgedrongen.

Lit: Th. Rensman, ‘Rondom het boek: de leeskring van de Christelijke plattelandsvrouwen bond’ in Literatuuronderwijs, speciaal nummer van Moer (1980) 3, p. 41-47 • L. Duyvendak, ‘De moderne leeskring’ in Jaarboek voor Nederlandse Boekgeschiedenis 1 (1994), p. 163-180, 221 • B. van der Leeuw, ‘Schrijven over lezen: de digitale leeskring op de Fontys Pabo Den Bosch’ in A. Mottart (red.), Retoriek en praktijk van het schoolvak Nederlands 2000 (2001), p. 313-320 • M. Benjamins, M. Nagtegaal & S. van Voorst, ‘Het geheim van de lezer; lezen bij de Drentse literatuurclubs’ in Jaarboek voor Nederlandse Boekgeschiedenis 18 (2011), p. 191-208.

leeskabinet zie leesmuseum

leesmuseum