Algemeen letterkundig lexicon

psalter

Etym: Lat. psalterium < Gr. psaltèrion = op een citer lijkend snaarinstrument; boek der psalmen.

Verzameling van de 150 psalmen die deel uitmaken van de Septuaginta, d.i. de Griekse vertaling van het in het Hebreeuws gestelde Oude Testament. Dit boek werd in de kloosters gebruikt voor de koorgebeden. In ruime zin ook verzameling van psalmen of meditatieboek dat psalmen en andere gebeden of bezinningen over heiligen bevat.

Synoniem: psalterium. Zie ook souterliedekens.

Psalter voor monastiek gebruik in de vertaling van Geert Grote en Johan Scutken. [bron: B. Dongelmans e.a. (red.), Dierbaar magazijn (1995), p. 37].

Lit: J. Decroos (red.), Niederländischer Psalter: geistliche Dichtung aus sieben Jahrhunderten (1948) • E. Grunewald, H.P. Jürgens & J.R. Luth (red.), Der Genfer Psalter und seine Rezeption in Deutschland, der Schweiz und den Niederländen: 16. - 18. Jahrhundert (2004), p. 447-460 • Y. Desplenter, 'De geschiedenis van de Middelnederlandse psaltervertalingen herzien' in Ons geestelijk erf 83 (2012) 1, p. 3-56.

psalmberijming

psalterium zie psalter