Algemeen letterkundig lexicon

vellum

Etym: Fr. vélin  = fijn perkament < Lat. vitulinus = kalfs- < vitula = kalf.

Term uit de codicologie voor perkament bereid uit de huid van kalveren. Kalfsperkament – ook velijn genoemd – heet beter te zijn dan perkament van schapenhuiden.

Lit: W. Wattenbach, Das Schriftwesen im Mittelalter (1956⁴) • W.Gs Hellinga & P.J.H. Vermeeren, ‘Codicologie en filologie V’ in Spiegel der Letteren 5 (1961/1962), p. 300-307 • R. Reed, The nature and making of parchment (1975).

velijn zie vellum

verba