Algemeen letterkundig lexicon

conduplicatio

Etym: Lat. verdubbeling.

Herhaling (repetitio) van een woord of woordgroep aan het begin van de volgende versregel of zin, bedoeld om er extra nadruk op te leggen, bijv.:

Wanneer men kindren voor een venster brengt,
Vlak voor een venster
(M. Nijhoff, VG, 1974⁴, p. 57)

De conduplicatio kan ook voorkomen in de vorm van een anafoor-1 of een anadiplosis.

Lit: G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 1 (1992), kol. 471-472 (s.v. anadiplosis).

concretum pro abstracto

conexio zie concatenatio