Algemeen letterkundig lexicon

regest

Etym: Lat. regestum = boek met samenvattingen van belangrijke documenten < re-gerere = terugbrengen, registreren.

Term uit de archivistiek en editietechniek voor de beknopte weergave van de inhoud van een akte-1 of brief. Een regestenlijst geeft in chronologische volgorde regesten, waarin minimaal opgenomen zijn de datum, de naam van degene van wie de akte is uitgegaan, de naam van de handelende partij en een korte beschrijving van de rechtshandeling. In brievenedities, met name die van omvangrijke correspondenties, treft men vaak van de minder interessante brieven een regest aan met datum, namen van afzender en geadresseerde en korte samenvatting van de inhoud.

Oorkonden in regestvorm zijn uitgegeven door G. Brom, Regesten van oorkonden betreffende het Sticht Utrecht (2 dln., 1908). Een brieveneditie waarin sommige brieven in regestvorm weergegeven zijn, is die van G.J. Hooykaas, De briefwisseling van J.R. Thorbecke.

Lit: M. Mathijsen-Verkooijen, De brieven van De Schoolmeester; documentair-kritische uitgave. Dl. 3: Verantwoording (1987), p. 31-32 • G.J. Hooykaas, ‘Epistolaria’ in Spektator 18 (1988-1989), p. 365-367 • M. Mathijsen, ‘Het blozen van brievenediteurs; een reactie op G.J. Hooykaas’ “epistolaria“‘ in Spektator 18 (1988-1989), p. 375-379.

regeleinde

regie