Algemeen letterkundig lexicon

redditio

Etym: Lat. reddere = teruggeven, herhalen; Gr. syn. prosapodosis < pros-apo-didōmi = bovendien-(terug)geven.

Term uit de retorica voor een vorm van repetitio, nl. de herhaling van gelijke woorden aan het begin en het eind van een zin of versregel, hetzij in dezelfde, hetzij in tegengestelde volgorde, zoals in het gedicht van Hendrik de Vries:

Wit zijn de mensen, wit zijn de huizen,
Wit is de vrouw, en haar knecht is wit;
Wit is de kamer waar niemand meer zit.
(in G. Komrij, De Nederlandse poëzie van de 19de en 20ste eeuw in 1000 en enige gedichten, 1979, p. 605).

redactiereeks

rede(voering)