Algemeen letterkundig lexicon

quaestio finita

Etym: Lat. bepaald onderzoek, bepaalde bevraging.

Term uit de retorica voor een praktisch vraagstuk (quaestio) van bijzondere aard waarin een redenaar een dubium onder woorden kan brengen in het kader van de inventio. De quaestio finita of specialis (ook wel hypothesis genoemd < Gr. onder-stelling, stelling onder gezag van) is in tegenstelling tot de quaestio infinita gericht op concrete personen of feiten, bijv. of X de moord op Y gepleegd heeft.

Lit: H. Lausberg, Handbook of literary rhetoric (Eng. vert., 1998), p. 39-42 • F. Goyet, Le regard rhétorique (2017).

quaestio

quaestio infinita