Algemeen letterkundig lexicon

punt-2

Typografisch maatsysteem voor de aanduiding van de grootte van letters. Wanneer de punt wordt afgeleid uit de vroeger gebruikelijke augustijn, dan meet één punt 1/12 van ruim 4,5 mm, dat is 0,3759398 mm. Er zijn echter verschillende typografische punten in gebruik. De 18^de-eeuwse uit Frankrijk afkomstige Didot-punt (0,3759259 mm) werd in de 19^de eeuw door de Duitser Berthold aangepast tot de hierboven genoemde norm. In Engeland en Amerika was het pica-systeem in gebruik, gebaseerd op ongeveer 6 pica's per inch. In de 19^de eeuw werd de pica-punt bepaald op 0,3514056 mm. Tegenwoordig komt men ook wel een pica van 0,35146 mm tegen. Ondanks de door de Europese Gemeenschap verplicht gestelde metricatie worden beide puntensystemen in de praktijk naast elkaar gebruikt en wint de gewoonte om typografische maten in millimeters uit te drukken nauwelijks terrein. In de analytische bibliografie-1 daarentegen is het wel usance om in de letterformules de vanuit oud drukwerk te reconstrueren afmetingen van letters in millimeters aan te geven.

Lit: K.F. Treebus, Tekstwijzer (1983²), p. 72-75 • H. van Krimpen, Boek over het maken van boeken (1986²), p. 22-28.

punt-1 zie punctus

puntdicht zie epigram