Algemeen letterkundig lexicon

movere

Etym: Lat. in beweging brengen, ontroeren.

Term uit de retorica voor een van de middelen die de redenaar in de ars persuadendi ten dienste staan om zijn publiek te ontroeren en mee te slepen. Daarbij kan hij het beste gebruik maken van een verheven, vaak pathetische stijl, het genus sublime, een van de drie genera elocutionis.

Synoniem: flectere.

Lit: J. Konst, 'De retorica van het 'movere'in Jeremias de Deckers 'Goede Vrydag ofte het Lijden onses Heeren Jesu Christi' in Nieuwe taalgids 83 (1990), p. 298-312 • G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 5 (2001), kol. 1498-1501 • J. de Olde, ''t Hert inwendigh raken': de retorica van het movere in Sluiters boetveerdige sondaresse weenende aen de voeten Jesu' in Documentatieblad nadere reformatie 36 (2012), p. 152-163.

Movement (the)

mozaïekrijm