Algemeen letterkundig lexicon

lumbecken

Procédé, genoemd naar de Duitser Emil Lumbeck die het in 1936 uitvond. Met deze term uit de boekbinderij wordt het ‘garenloos’ binden aangeduid. De rug van een boek wordt niet genaaid, maar schoongesneden en van lijm voorzien, waarna het omslag eromheen geplakt wordt (paperback). Het schoonsnijden van de rug heeft tot gevolg dat de katernen niet langer herkenbaar zijn. Dit procedé wordt vooral toegepast bij pocketboeken. Een groot nadeel van de Lumbeck-methode is het na verloop van tijd losraken van de bladen.

Lit: H. van Krimpen, Boek over het maken van boeken (1986²), p. 205.

luisterspel zie hoorspel

lusis