Algemeen letterkundig lexicon

locus terribilis

Etym: Lat. verschrikkelijke plaats.

Een locus terribilis of locus horribilis is een exemplarische en onheilspellende plek, het tegenovergestelde van een locus amoenus. De locatie Kriekepitte in de Reynaert wordt door middel van de doornstruiken en de onheilsvogel de uil afgeschilderd als een locus terribilis:

Dats een de meeste wildernesse
Diemen hevet in eenich rike.
Ic segghe u oec ghewaerlike,
[2585] Dat somwijlen es een half jaer
Dat toten borne commet daer
No weder man no wijf
No creature die hevet lijf,
Sonder die ule entie scuvuut 1
[2590] Die daer nestelen in dat cruut,
Of eenich ander voghelijn
Dat elwaer gherne wilde zijn
Ende daer bi avontuere lijdet.
Ende daerin leghet mijn scat ghehidet!
[2595] Verstaet wel! Ditte es u nutte:
Die stede heetet Kriekeputte.
(Van den vos Reynaerde, ed. Lulofs, 1985², vs. 2582-2596).

Lit: K. Garber, Der locus amoenus und der locus terribilis (1974).

locus horribilis zie locus terribilis

locus zie topos