Algemeen letterkundig lexicon

leerdicht

Tot de didactische literatuur behorend genre dat de bedoeling heeft om in de vorm van poëzie lering te verstrekken (utile dulci). In de middeleeuwen worden leerdichten geschreven door o.a. Jacob van Maerlant en Jan van Boendale. De grote didacticus van de renaissance is Jacob Cats, die de christelijke ethiek van de nieuwe Republiek op een veel breder publiek richtte dan Coornhert eerder in proza had gedaan. Op hoog theologisch niveau staat het leerdicht Altaergeheimenissen (1645) van Vondel.

In later tijd kan Bilderdijks De ziekte der geleerden tot de leerdichten gerekend worden. Veel, zo niet alle, geestelijke lyriek kan tot het leerdicht gerekend worden.

Lit: De natuurkunde van het geheelal: een 13de-eeuws middelnederlands leerdicht, ed. G. van Lienhout & R. Jansen-Sieben, 2 dln (1968) • M.A. Schenkeveld-Van der Dussen, Nederlandse literatuur in de tijd van Rembrandt (1994), hoofdstuk III-IV.

leenwoord

leerrede