Algemeen letterkundig lexicon

dagboekroman

Ik-verhaal (ik-verteller) dat de vorm heeft van een dagboek, maar een fictieve inhoud kent. Hoewel een aantal ik-romans wel als dagboekroman aangeduid worden, zoals A. Helmans De laaiende stilte (1952) en M. Emants’ Een nagelaten bekentenis (1894), wordt de term doorgaans beperkt tot die romans die een echte dagboekopzet kennen, zoals bijv. Journal d’un curé de campagne (1936) van Georges Bernanos en de Limburgse variant daarvan Kroniek ener parochie (1941) van Jacques Schreurs.

Lit: H. Porter Abbott, Diary fiction: writing as action (1984) • L. Martens, The diary novel (1985).

dagboek

dagelied zie dageraadslied