Algemeen letterkundig lexicon

antagonist

Etym: Gr. antagōnistès = tegenspeler < anti (tegen) + agoon (strijd).

De antagonist behoort als tegenspeler van de hoofdpersoon (protagonist) tot de dramatis personae van een literair werk. Als tweede belangrijke speler wordt de antagonist ook wel deuteragonist genoemd. Hij of zij draagt bij aan de plot door het conflict met de protagonist. De term wordt meestal gebruikt voor een personage in het drama, maar is ook toepasbaar op personages in verhalend proza.

In Vondels treurspel Lucifer (1654) bijv. is Lucifer de protagonist en de aartsengel Michaël de antagonist. En in Bredero’s Spaanschen Brabander (1617) is Jerolimo de protagonist en Robbeknol de antagonist.

Lit: H. Jannach, The antagonist in the German Drama from Gottsched to Schiller (1954) • G.B. Tennyson, An introduction to drama (1967).

anopistografisch zie blokboek

antanaclasis