Algemeen letterkundig lexicon

dictaat

Etym: Lat. dictare = voorzeggen, dicteren.

Op schrift uitgewerkte aantekeningen gemaakt naar aanleiding van gesproken tekst, bijv. een collegedictaat. Vanwege de vele dicteerfouten die in middeleeuwse teksten voorkomen, heeft men wel verondersteld dat teksten door middel van dictaat vermenigvuldigd werden. Inmiddels heeft men hiervan afstand genomen, al is het niet onmogelijk dat het ooit een keer gebeurd kan zijn.

Lit: B. Kruitwagen, ‘Werd er in de Middeleeuwen bij het schrijven gedicteerd?’ in Het Boek 4 (1915), p. 217-229 • A. Dain, Les manuscrits (1975³), p. 15-55.

dichtkunst

dictée intérieure