Algemeen letterkundig lexicon

diakritische tekens-2

Etym: Gr. dia-krinein = in tweeën scheiden, onderscheiden; diakritikos = onderscheidend.

Tekens die worden toegevoegd aan een letter om een nieuw spellingssymbool te krijgen, zoals accent aigu (bijv. op de é), accent grave (bijv. op de è), accent circonflexe (bijv. op de ê), trema of Umlaut (bijv. op de ü) en cédille (onder de ç).

Een lijstje met de meest voorkomende diakritische tekens. [bron: K.F. Treebus, Tekstwijzer (1988⁴), p. 63].

Lit: G.E. Booij e.a., Lexicon van de taalwetenschap (1980²), p. 70.

diakritische tekens-1

dialectica