Algemeen letterkundig lexicon

consuetudo

Etym: Lat. consuetudo = gewoonte; vandaar normaal spraakgebruik.

Term uit de retorica voor het gewone, normale spraakgebruik als onderdeel van een correct taalgebruik (puritas). De norm voor wat gewoon en normaal is, berust echter niet op wat een meerderheid vindt, maar op consensus daaromtrent van mensen met ontwikkeling. Een voorbeeld is het Algemeen Beschaafd Nederlands, dat onder druk van de democratisering Standaardnederlands is gaan heten, maar uiteraard nog steeds dezelfde normatieve functie heeft.

Lit: G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 8 (2007), kol. 1073-1088 (s.v. Sprachgebrauch).

constructivisme

consumptieliteratuur zie triviaalliteratuur