Algemeen letterkundig lexicon

aksant

Term uit de typografie voor een letter gecombineerd met een accentteken (ä, á, à, â enz.), ook wel accentletter genoemd. De meest voorkomende accentletters behoren standaard tot een letterpolis. Daarnaast bestaat de mogelijkheid om van zgn. gecréneerde of overhangende letters gebruik te maken. Dat zijn letters en losse accenttekens die over het letterstaafje heen hangen en die, naast elkaar gezet, de gewenste letter met accent opleveren.

Proefdruk gedrukt met aksanten omdat de niet-geaccentueerde E nog niet beschikbaar was (1923). [bron: W.Gs Hellinga, Kopij en druk in de Nederlanden (1962), p. *173]

Lit: Ph. Gaskell, A new introduction to bibliography (1974²), p. 30-32 • F.A. Janssen, Zetten en drukken in de achttiende eeuw (1986²), p. 121-124 • H. van Krimpen, Boek over het maken van boeken (1986²), p. 35.

akmeïsme

akte-1