Evangelische liederen

[Komt Zondaars, en schouwt dog den eeuwigen Zoone]

Melod. p. 17. Ik roem nu alleen.

1.

KOmt Zondaars, en schouwt dog den eeuwigen Zoone
Op 't hert, in de wonden, en onder de Kroone,
En zoekt u nog veele zo toe te verzellen,
Die zich met u voor den gekruicigden stellen.

2.

Wie wil dog 't gelooven door twyff'len verhind'ren,
Gy Zondaars, ik wenschte, wy wierden tot Kind'ren,

[p. 173]

 

En sloegen aan 't kruis al 't vernuftelyk denken;

 

Aan d'Een voud wil Jesus de Zaaligheit schenken.

3.

Wie alle schuld by zich gezogt en gevonden,
Die heeft eenen openen weg tot de Wonden,
Wie onder d'ellendigste Schuld'naars gezeten,
Word by de Verlossing op 't minste vergeten.

4.

Zo lieft men den Heiland en leeft in zyn wegen,
Zo gaat men getroost zynen Bruidegom tegen,
Met brandende Lampen der heilige Orde,
Dewyl men tot Maagden met Oly geworden.