Evangelische liederen

[Myn Lam, myn licht, myn schoone]

Melod. p. 37. O myn verwondde Vorste.

1. MYn Lam, myn Licht, myn Schoone,

Myn alles, myne Kroone,
Hier ben ik arrem Kind,
Beschaamt, gebukt en kleine,
Weet niets als dat ik dyne,
Het slegtste ben van uw gezind.

2. Tot U gaat myn verlangen,

Nu Gy my hebt gevangen
In 't zaal'ge g'naaden-net,

[p. 152]

 

In 't jok der Liefd' en Waarheit,

 

Door uwes stervens klaarheit,

 

En hebt myn Geest in 't licht gezet.

 

3. Alleen z' in uw te planten,

 

Is 't oogmerk met uw planten,

 

O! doe dit ook met my;

 

Want ben ik arm en smaâlyk,

 

Ben ik in U dog zaalig,

 

En wil geen heil als slegs in dy.

 

4. U bid ik dan, myn Koning,

 

Maak in myn hert uw wooning,

 

Versmaè myn kleinheit niet,

 

Geef uwen Kinde zeegen

 

Op alle zyne weegen,

 

Gy, die dog op het laage ziet.

 

5. Dat ik genaad' gevonden

 

Heb in uw bloed'ge wonden,

 

En daarom zaalig ben,

 

Is waar, door uw' omarming,

 

En vrye Gods erbarming;

 

Want anders weet ik, wie ik ben.

 

6. Ik moet 'er van getuigen,

 

Met diep en innig buigen,

 

Myn God, en met een vloed

 

Van traanen aan uw voeten,

 

U in het stof ontmoeten,

 

Als 't wormtje aan zyn Maaker doet.

 

7. Nu hoor nog eens myn beede,

 

Geef z' all' uw Kinders meede;

 

Want ziet, zy is my groot,

 

En U wat weinigs, Heere,

 

Dies wilt ze my niet weeren,

 

Maar geeven al, myn daaglyks brood:

[p. 153]

 

8. Ik bid een kindlyk herte,

 

By alle leed en smerte,

 

Uw' Lams zagtmoedigheit,

 

Gehoorzaam zyn en stille,

 

Een lust tot uwen wille,

 

Dit is myn wensch in deeze tyd.