8
Nu zijn zij in de echt getreden
Door hulp en wijs bestuur.
Hij nam weer dienst en was tevreden
Nu leven zij in het plezier.
Zij dachten elkander nooit weder te zien,
Zij dankten de generaal op hun knieën,
Zij waren verheugd, zij waren verheugd
Omdat zoveel droefheid verkeerde in vreugd.
9
Een bruiloftsfeest werd daar gehouden
Met vele liefd' en vlijt,
De generaal had haar laten trouwen,
Toen waren dees twee verblijd.
Zij dachten elkander nooit weder te zien
Zij dankten den generaal op hun knieën
Zij leven in vree, zij leven in vree:
Als hij moet marcheren, zijn lief die gaat mee.
Gezongen door Gertruda Dings-Verschaeren (1891-1990), geboren te Helden, haar man Hendrik Dings (1886-1980), geboren te Meijel en hun dochter Anna van Gog-Dings, geboren in 1917 te Liessel.
Het echtpaar Dings trouwde in 1915. Ze begonnen met een kleine boerderij in Liessel. Het was de tijd van de eerste wereldoorlog. De heer Dings moest in dienst en al het werk moest door zijn vrouw verricht worden. Dat was gedeeltelijk ook in de tijd vóór hun huwelijk. In die periode is zij talloze malen tussen haar geboorteplaats Helden en Liessel heen en weer gelopen. Zestien maanden stond zij er alleen voor. Uit het huwelijk zijn vier kinderen geboren. In het gezin werd altijd gezongen. Het repertoire bestond uit een onuitputtelijk aantal liederen. In de rubriek Zegslieden aan het woord is een uitvoerig interview opgenomen met twee dochters uit het gezin: Anna van Gog-Dings die ook bovenvermeld lied meezong en Jeanette van der Putten-Dings, over hun ervaringen in het ouderlijk huis.
Het is opvallend in dit vraaggesprek dat een aantal gespreksonderwerpen te maken heeft met het leven op de grens tussen de provincies Noord-Brabant en Limburg in vroeger tijd.
Auteursrechtelijk beschermd
