Christelijke gezangen en liederen

XXXV. Het heil van den godsdienst.

U God! oneindig, wijs en goed,
Almagtig Opperheer!
Die, ’t geen Gij schiept, verzorgt en voedt;
Getrouw en tederlijk behoedt;
U zingen wij ter eer’.

2     Wij knielen voor Uw’ troon in ’t stof;
Tot U rijst ons gebed,
Wij staamlen, dankbaar, tot Uw’ lof,
ô Vader! die in ’t hemelhof,
Steeds op ons smeeken let.

3     Aan U, aan Uwen dienst, ô God!
Zij steeds ons hart gewijd.
Gehoorzaamheid aan Uw gebod,
Verzekert ons het zaligst lot,
Dat eeuwig ’t hart verblijdt.

[fol. D1r]

4     Uw’ dienst schenkt leeven aan den geest.
Uw dienst kweekt altoos vreugd;
Het oog, waarin men kommer leest,
Het hart, dat moedloos, angstig vreest,
Wordt door Uw’ dienst verheugd.

5     Als ons de wrange tegenspoed,
Op zijne doornepaên,
Beklemde zuchten slaaken doet,
Herstelt Uw’ dienst op nieuw den moed,
En voert Uw’ troost ons aan.

6     Ia zelfs, in ’t midden van de smart,
Stemt hij het vrolijkst lied;
Terwijl in ’t fel bestreeden hart,
Ofschoon door ramp op ramp benard,
Een’ stroom van blijdschap vliet.

7     Hij wijst ons, op den weg van druk,
Uw’ Zoon ten voorbeeld aan,
Om, streevend na het hoogst geluk,
Opdat geen wanhoop ’t ons ontrukk’,
Hem ijvrig na te gaan.

[fol. D1v]

8     Hij leidt ons, met een’ zagte hand,
Op ’t effen deugdenspoor,
Na ’t eeuwig, hemelsch Vaderland;
Daar wagt ons ’t onwaardeerbaarst pand,
Bij ’t juichend Englenchoor.

9     Daar zullen w’, als deez’ aard verzinkt,
U eeuwig hulde biên.
En dáár, waar ’t lied der Englen klinkt,
Uw’ liefd’ en grootheid heerlijk blinkt,
Daar al ons oog U zien.