Christelijke gezangen en liederen

XVIII. Gods barmhartigheid en genade.

’t Zwak geslacht der stervelingen,
Daar ’t zijn diep verval beschreit,
Waagt het om den lof te zingen
God! van Uw Barmhartigheid;
’t Schepsel, broos in zijn natuur,
Zou voor ’t loutrend lijdens-vuur,
Voor d’ elend’ en ’t leed bezwijken,
Liet gij Uw Genaê niet blijken.

2     Maar Uw kindren, en verlosten
Voelen, door Uw’ Zoon verlicht,
Wat hun heil en redding kostten,
Voelen ’t eindeloos gewigt,
’t Onuitspreeklijk groot gewin
Van Uw dierbre menschenmin;
In hem staat G’ als voor

[fol. B10r]

onz’ oogen
In Uw eindloos mededogen.

3     Staat niet op het kruis geschreeven
Waar aan Iesus werdt gehegt:
‘’t Waar Berouw heeft niet te beeven
Voor den eisch van ’t Godlijk recht.’
Elk die deeze waarheid leest
Durft nu vrij en onbevreesd,
Vol bevredigend vertrouwen,
Zich met God verzoend beschouwen.

4     Vader! daar w’ Uw Goedheid looven
In ’t vergeeven onzer schuld,
Laat daar d’ indruk niet verdooven,
Die thans onze ziel vervult,
Of op Uw Barmhartigheid
Roekloos hoopend, en misleid,
Door een waan ontbloot van gronden,
Zonden stapelen op zonden.