Lof der geldsucht, ofte Vervolg der rym-oeffeningen(1702)–Jeremias de Decker– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 72] [p. 72] Op d' Afbeeldingen Der stadhouderen van Vriesland. Willem Lodewyck. MYn vroed en vroom beleyd in land-en oorlog-saken Heeft Vriesland klarelijck doen voelen en verstaen, Dat waer 't Nassousche bloed te roer heeft mogen raken, Dat daer het schip des Staets noyt nood had van vergaen. Dus schoon mijn wackerheyd in 't holste van de baren, Van oorlogs ongemack en onweêr overstort, Een' poos te roere stond van vierendertig jaren, Noch docht den vryen Fries soo lang een tijd te kort. Ernest Casimir. IN 't Friesche Land-bestier aen my te deel gevallen En hielde ick niet alleen mijns Broeders wijsen voet, Maer volgde boven dien voor allerhande wallen De Veld banier des Leeuws met onverschrocken moed. 's Lands ys'ren oorlogs arm heb ick alom gesteven, Alom my als een Held gequeten in den nood, En d'eer des Vry en Volcks gehandhaeft met mijn leven, Tot datmen 't uyt Roermond my afsnê door een lood. [pagina 73] [p. 73] Henrick Casimir. HOewel u d' eerste wol noch nau aen kin en koonen Eens uytbrack als ghy trad in 't Friesche Staet-bestier; Ghy wist u niet temin terstond een' man te toonen, Een' Held in raed en daed, een' soon van Casimier. O bloem van Christenrijck! o perle van Europe! O tweede schut en scherm van 't Vrye Nederland! Wat wierd met u al deugd en op uw' deugd al hope Door een' pistool-scheut (laes!) gevelt in 't Vlaemsche sand! Willem Fredrick. 'K En heb voor 't Vaderland mijn bloed noyt dier gehouwen, Maer op mijns Vaders spoor, en op mijns Broeders voet, De blixemen gepust en donders van kartouwen, En dwers door kloot en kling gestreeft met forssen moed. Geen Spaenjaerd was 't nochtans, geen vyand die 't my dede, Geen oorlogs on weer was' t, 't welk my ter neder schoot, Dat alles stond ick deur, maer viel in vollen vrede (O vreemd, o seldsaem lot!) door eygen vier en loot. Henrick Casimir. SChiet op, Nassousche Spruyt, tot heyl der seven landen Tot eer van uwen stam, tot nut van uwen staet, Tot uwer Vrienden vreugd, tot schrick van uw' vyanden; Dit wensche ick, en mijn wensch sal meer zijn als maer praet, Indien ghy in 't bestier van uw' Stadhouderschappen, Verlieft op waren lof, en schuw voor vleck van blaem Uw' dapp'ren Vader poogt en Grootvaêr na te stappen, En uwen Oom in deugd soo na komt als in naem. Vorige Volgende