Lof der geldsucht, ofte Vervolg der rym-oeffeningen

[p. 70]

Of d'Afbeeldingen Der prinssen van Oranjen.

Prins Willem I.

ALs Spanjen Nederland sijn jock socht op te drucken,

Socht ick dat Vrye Volck te vryen van dien smaed:

En hadde mogelijck mijn opset sien gelucken

So 't my aen macht niet meer gefeylt had, als aen raed.

Terwijl ick dan den nood en swarigheyd der tijden

Het hoofd biê dag voor dag, en vast met stut by stut

De Vryheyd ondersett', word binnen Delf (o lijden!)

Door 't moord geschut eens schelms soo groot een werk geschut.

Prins Maurits.

'T Werck, 't welck mijn Vader liet door eenen moordscheut steken,

Heb ick heel jong uyt last van hooger hand hervat:

En hebbe kans by kans den Spaenjaerd afgekeken,

En Parma schans by schans, en Stad ontruckt by Stad.

Indien ghy, Leser, hier wat tijds te kost woud leggen,

En in dees' blaêren sien, wat man ick was in 't veld;

Al waer 't ghy d'afgunst self, noch soud gy moeten seggen:

Prins Maurits beet door 't spits van 't Arragonsch geweld.

[p. 71]

Prins Henrick.

ICk in het Veldheers-ampt mijn' Broeder nagetreden
Heb op sijn spoor mijn stuck oock mannelijck verricht:
Dat tuygen Bosch, Maestricht en soo veel and're Steden,

Dat ickse niet en weet te vatten in gedicht.

Dees' Helden-dapperheyd brengt Spaenjen tot bedaren,

En dwingt den Iber 't stael te steken in de schee:

En ick van arbeyd mat en sat van hooge jaren

Sinck wel-vernoegt in 't graf op 't rijsen van den Vrê.

Prins Willem II.

DIe my eens wackerlijck had draven sien te paerde,

Die my of in een Land-of in een Zee-gevecht

Eens had sien blixemen met schitterenden swaerde,

Al wrockt hy noch soo diep, hy had aldus gesegt:

Ach! had ghy, jonger Held, wat rijper mogen sneven,

Ach! laegt ghy niet gevelt in 't schoonste van uw' jeugd,

Men had in u 't verstand uws Grootvaêrs sien herleven,

Uws Ooms beleyd en moed, uws Vaders oorlogs-deugd.

Prins Willem III.

IN dien men in 't gemeen van Vorstelijcke loten

Iet Vorstelijcksch, iet hoogs, iet ongemeens verwacht;

Wat wachtmen dan van u, die, Willem, zijt gesproten

Uyt Keyserlijcken stam en Koninglijck geslacht!

Waer sal, Nassousche telg, uw' faem niet henen streven?

Wien sal uw lof-gerucht niet vliegen te gemoet,

Indien hier namaels eens uw hoog bedrijf en leven

U soo doorluchtig maeckt, als uw doorluchtig bloed?