Lof der geldsucht, ofte Vervolg der rym-oeffeningen

[p. 13]

Geboorte-krans, Opgedragen aen mijnen Broeder Abraham.
Den 1. November. Ao. 1659.

BRoeder, die den Naem uws Vaders,

Naem ons allen lief en waerd,

Voert, en oock wat in uw aders

Voert van sijnen vroomen aerd,

Slachtmaend is nu weer verschenen;

En op Slachtmaends eersten dag

Sag uw' Moeder u eerst weenen,

Gaf sy u den eersten lach:

Dies moet ick een trecxken toonen

Van mijn' broederlijcken plicht,

En van daeg uw' hairen kroonen

Met een kransken van gedicht.

'K hebbe by gebreck van roosen

(Want al 't veld leyt bloemeloos)

Slechs wat Rijms hier toe verkosen,

Rijm verduurt oock wel een' roos?

O, waer is de tijd vergleden?

Lieve broeder, seg eens, waer?

Desen dag set ghy uw' treeden

Is u viermael thiende Jaer;

En het staet my noch wel veuren,

Dat ghy verr te soeken waert;

Hier aen mogen wy bespeuren,

Hoe ons leven henen vaert,

'T welck in Jaren, maenden, dagen

Ons ontrent met snellen draf,

En van 't uurklock staeg geslagen

En gebeyert word in 't graf.

[p. 14]

 

Ach! wy zijn gelyck de roosen,

 

Daer uw' hairen op dese uur

 

(Leê 't de tijd) mê souden blosen,

 

Schoon van kleur, maer kort van duur.

 

Laet ons vry ons huys bereyden,

 

Eer de sterf-uur ons verrast;

 

All' 't geboren moet eens scheyden,

 

Moet eens sterven, dat staet vast.

 

Maer hoe dus? is dit volbringen

 

'T ampt, waer toe ick ben verplicht?

 

'K moeste een bly Verjaer-lied singen,

 

En ick schrijve een Graf-gedicht.

 

Al genoeg, wech lijck-geschreyen,

 

Treur-gesangen, wech van hier;

 

Dese dag vereyscht geen' meyen

 

Van Cypres, maer van Laurier.

 

'K hebbe nu by na twee Jaren

 

Alle Feest-gesang vermijd:

 

'T is nu tijd, dat wy ons snaren

 

Wat verstellen na den tyd.

 

Veel gelucks, veel heyls dan, Broeder,

 

In uw vyfmael achtste Jaer:

 

God uw' aller Jaren hoeder

 

Hoede dit oock voor gevaer,

 

En wil sulcx den omloop wenden

 

Van u doen en onderwind,

 

Dat ghy 't meugt soo vreedsaem enden,

 

Als ghy 't aenvangt en begint,

 

Sieckten, rampen en gevaeren

 

Moet hy streng uw huys verbiên.

 

Dickmael moet ghy noch verjaren,

 

Dickmael desen dag hersien.

 

Lancksaem moet u hert verouden,

 

Lange moet ghy uwen moed,

 

Lang uw Jeuchde-kracht behouden,

 

Lange konnen dat ghy doet.

[p. 15]

 

Lang moet u uw' trouwe Gade

 

Helpen stieren uw gesin,

 

Helpen lichten 't pack van schade,

 

Helpen swaren het gewin.

 

Lange bljve uw' beyder leven

 

Veylig voor der parcken schaer,

 

Sulcx dat ghy een goed deel Neven

 

Sien meugt uyt uw' Dochter-paer,

 

Die u oud en afgesleten

 

Sullen strecken tot vermaeck,

 

En u vriendlijck Grootvaêr heeten

 

Op hunn' kinderlijcke spraeck.

 

(Endlyck om aen 't slot te raken)

 

Wensch ick, dat wy hier vergaert,

 

Menigmael noch moeten smaken

 

'T soet van uw' Geboorte-taert.