Geboortzang,
Voor de deuchdrijcke Juffer Magdalene van der Meersch.
SChoon Magdaleen, schoon schoone vander Meersch
Uw Boortdag in 't vergeten schijnt verloren;
De maend nochtans, waer in ghy zijt gebooren,
Moet ick van daeg vereeren met een veers;
En waer die maend soo rijck van bloem-cieraeden
Als mild van sneeu, mijn schreumende gedicht
Trad, soete Maegd, niet onder u gesicht
Als in een' kroon van blancke lelybladen:
Die frissche kroon op uw' paruyck gestelt,
Sou ons doen sien, hoe wijd in allen deelen
De lelien, die op uw' kaken spelen,
De lelien te boven gaen van 't veld:
Maer dese maend en kan ons dat niet geven;
Derhalven komt mijn Boorte-sang alleen,
En wenscht, dat ghy veel Jaren achter een
Dees' maend hersien en vrolijck meugt beleven,
En dat ghy ons, eer't Jaer sijn'hielen licht,
Eer't oud verloopt, eer't nieuw weer is herboren,
Wat soeters noch, wat vrolijckers doet hooren,
En stof verschaft tot trou of bruylofts dicht.
'K verseker u by uwe lely-kaken
En Roosen-mond, soo dat gebeuren mag,
Terwijl ick leef, dat uwe bruylofts dag
Oyt leven sal, noyt in't vergeetboek raken,
Noyt Magdaleen, ontgaen sal ons onthoud,
Noyt, fiere Maegd, als uw' geboort-dag varen,
Maer eeuwelijck op Lievens blancke blâren,
In plaets van int, staen glinsteren in't goud.
|
|
Auteursrechtvrij