Lof der geldsucht, ofte Vervolg der rym-oeffeningen(1702)–Jeremias de Decker– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Op d'historie van Decathanese. Aen de Gunstelingen. VOrstelijcke Gunstelingen, Troetelkind'ren van het hof, Die der grooten gunst uyt stof Ophief tot aen 't roer der dingen: Die van voorspoets dampen droncken Streeck in 't stieren houd noch maet, Maer uyt sucht tot hooger staet Staet en Steden stelt in voncken; [pagina 9] [p. 9] Die door hovaerdye aen 't mallen Af kond peylen t'elcker stond, Tot hoe hoogh ghy rysen kond, Niet hoe leeg ghy kond vervallen; Leert uw' seyl eens tijdig strijcken, Word eens wijs en wel beraen Door de Schipbreuck van Sejaen: En van duysent sijns gelijcken: Of soo ghy sijn' droeve rampen Al te slecht acht en gemeyn, Om t'ontnuchteren uw breyn Van sijn' waen-en glory-dampen, Laet ten minsten dan dees' blaren Wat doen vallen van uw' seyl, Een eens wijfs rampsalig heyl Uwen waen-mist op doen klaren, Merckt hier hoe een Cathanese Van den waschtop afgehaelt, Rijst, en weer soo yslijck daelt, Dat ick yse, wan ick 't lese; Hoese trouheyd en geloove Aflegt met haer slecht gewaed, En d' onnoosele ootmoed laet Aen den dorpel van den hove, En daer voor in weynig weken Aentreckt eenen hoofschen aerd, En volleerd is metter vaerd, In de school der hofgebreken. Merckt hoe schoon sy weet te vleyen, Hoe te veynsen na de kunst, En om hoffelijcke gunst 'T roer na alle kust te swaeyen; Merckt hoe stout en opgeblasen Datse met 's rijcks staten speelt, En die schenckt en ommedeelt Aen een volcxken van twee asen, [pagina 10] [p. 10] Merckt hoe listig sy de sinnen Van haer jonge Koningin Poogt te prick'len tot de min Om aen Rijcx-bewint te winnen; Ja bemerckt, hoe sy gedreven Van haer wrevel siecken kop Haren vorst door sijden strop Rijck af handigt maeckt en leven. Maer aenmerckt doch boven allen Hoe dese heyloose helleveeg Noyt soo steyl in top en steeg, Als sy hel diep is gevallen: En leert hier uyt eens bevroeden, Dat der Heeren gunst geen erf Maer een poel is van verderf Voor verydelde gemoeden, Leert u kleen en sedig houwen, Leert wel achtslaen op u stuck, En u sorgelijck geluck Hoe't meer lacht, hoe min vertrouwen. Schep oock dese les met eenen Uyt dit treurspel droef en bang, Dat der Grooten ommegang Vol gevaers is voor den kleenen, Uylen, die hun nesten maken By den Valck, en zijn niet vroed: 'T is den aerden pot niet goed Den metalen te genaken. Al te dichtte zijn gelegen Onder Ethna hoog en fier Staet het leeg Catane dier, En op vier en solfer-regen. 'T is gevaerlijck te verkeeren En t'onmatig vry te zijn Met den donderaer Jupijn; Bacchus moeder kan 't u leeren. [pagina 11] [p. 11] Maer voor al leert hier vermijen (Soo ghy veylig soeckt te gaen) Vorsten oyt ten dienst te staen In vervloeckte schelmeryen; Want het quaed, dat sy besteken Streng te straffen in de geen', Die 't hun te gevalle deên, Zijn der groote Meesters streken. 'T blijckt hier aen de schelmsche lagen Van een Koninglijcke Vrouw, Die, om van den band der trouw Haeres neefs te zijn ontslagen, En des volcks gemor te smeulen, Hem doet sticken in een koord, En de smette deser moord Afspoelt in het bloed der beulen. Uyt den nasleep deser dingen, Leert oock, Vorsten, voor u sien, Hoe ghy sucht draegt en tot wien: Set noyt dert'le gunstelingen Nevens u aen 't roer der saken: Maeckt noyt onderdaen soo groot, Dat hy buyten klimmens nood Aen uw' kroon sou konnen raken. Leert uyt dit verhael bevroeden, Dat het hooge staets-bewint Sich heel selden wel bevind By een volck van leegen bloede. 'T blijckt aen dese Visschers slette, Die door treken stout en valsch, 'T Rijck van Napels tot den hals In een Zee van rampen sette. Maer 't is tijd te laten steken En te staken mijn gedicht: Wilt ghy nader zijn bericht Hoort den ondicht Schrijver spreken. Vorige Volgende