Dansen van Tamarova
Het waren zondag twee Tamarova's, die een dansmatinee gaven in de kleine zaal van het Concertgebouw. De ene was in het bezit van de klassieke zowel als de Spaanse danstechniek. Ik heb de indruk, dat zij de klassieke techniek nog beter beheerste dan de Spaanse; de enkele klassieke dansen die zij gaf, waren, hoewel bescheiden van allure, toch bijzonder gaaf. Maar ook in de Spaanse stijl schonk zij ons enkele opmerkelijke dansen, de fijnzinnig afgewogen ‘Rueda’, de pathetische ‘Danza Triste’ en de ‘Jota Aragonesa’, waarin zij het meest nog het brio van haar temperament tentoonspreidt.
Er was echter, zoals gezegd, nog een andere Tamarova, die enkele treden lager stond op de ladder van de danskunst. Deze legde een opzichtigheid aan de dag, die eerder in het variété dan in de Concertzaal thuishoort en waaraan het ook te wijten is, dat haar laatste dans, ‘Corrida’, hoe vurig ook uitgevoerd, niet volledig tot zijn recht is gekomen.
Deze twee Tamarova's huizen allicht in één en dezelfde persoon, maar geven merkwaardigerwijs blijk van grote onafhankelijkheid ten opzichte van elkaar.
Auteursrechtelijk beschermd