Verzameld werk. Deel 2. Gedichten

[p. 126]

La Biondina

Sluimer maar zacht, blonde slavin, omsluierd
met blauwe voiles om je borst en billen.
Het is zo heerlijk sluim'ren en niets willen,
zo droomziek domm'lend, zo van lust doorhuiverd.

Waartoe de moeite, waartoe kracht verspillen
waar zij, die krachtloos zijn, vergeefs bedingen?
Wat zijn verhandelbare stervelingen
anders dan speelbal voor eens anders grillen?

Zie hoe de tranen naar haar ogen wellen
en van 't verzwegen sentiment vertellen.

Zie hoe zij zich de wulpse les laat lezen
ondanks de weerstand van haar knie en pezen.

Zie hoe tenslotte toch haar wimpers trillen
in de ontstelde trance der Sibyllen.

(Venezia Cinquecento)