De mooiste liedjes

[p. 69]

[p. 70]

In het bosch

Als het Mei wordt, krijg ik altijd schokjes in mijn kuiten
En wil ik naar buiten,
Waar de spreeuwen fluiten.
'k Steek mijn jongens in een splinternieuw confectiepakkie,
'k Grijp mijn stikke zakkie,
En 't heele kattebakkie
Tippelt dan ijskoud
Met mij naar 't maagdelijke woud.

In het bosch
In het boscli
Op het geurig zachte mos
Lig je onder de groene boomen
Met een rustigen lach
Op een blijden zonnedag
Van geluk en zaligheid te droomen.

Tante Neel, een ingekrompen schele, ouwe vrijster,
Roept, als zij een kraai ziet:
‘Kijk 's Jan, een lijster.’
Dikke Nelis zegt bedaard: ‘Nee tante, 't is een sijsie,
'k Hoor het aan zijn wijsie,
Wedden om een bijsie?’
Arie zegt heel saai:
‘Krijg jij de rarnbam, 't is een kraai.’

In het bosch
In het bosch
Op het geurig zachte mos
Lig je onder de groene boomen
Met een rustigen lach
Op een blijden zonnedag
Van zijn pijp en zijn borreltje te droomen.

[p. 71]

 

Tante neemt d'r mand en zeit: ‘Nou gaane me piknikke,

 

Tof, hoe we dat flikke,

 

Harde bokkings bikke.’

 

Arie steekt zijn voet vooruit en zij glijdt op d'r zitvlak.

 

‘Kijk nou, gore dikzak,

 

Nou breekt de lieele mikmak,

 

Zoo'n stuk ongeluk,

 

Mijn heele lijf zit vol met Buk.’

 

 

 

In het bosch

 

In het bosch

 

Op het geurig zachte mos

 

Lig je onder de groene boomen

 

Met een rustigen lach

 

Op een blijden zonnedag

 

Van d'r net en d'r bonboekjes te droomen.

 

 

 

Tante huilt: ‘De scharren liggen in de rijst met krenten,

 

Zonde van de centen,

 

Kijk wat een serpenten,

 

Nelis, kan jij nou als vaâr dat mispunt niet verbieden.’

 

Hij zegt zeer timide:

 

‘'k Sla je invalide,

 

't Is zoo zout als brem,

 

De bokkems liggen in de sjem.’

 

 

 

In het bosch

 

In het bosch

 

Op het geurig zachte mos

 

Lig je onder de groene boomen

 

Met een rustigen lach

 

Op een blijden zonnedag

 

Van de rijst en de eenheidsworst te droomen.

[p. 72]

 

Tante Neel gilt: ‘Moord, d'r zit een adder in mijn rokken,

 

Gut, wat bin 'k geschrokken,

 

Oh, 'k ga van de sokken.’

 

Arie brult: ‘Vooruit nou, douw d'r polsen in het maajum;

 

Wat een beest, daar haa'j'm.

 

Geef er een slok maajum.’

 

Afgetobt en moe,

 

Vertrekt het hele stel naar Mokum toe.

 

 

 

Van het bosch

 

Van het bosch

 

Van het geurig zachte mos

 

Liggen in d'r alkoof te droomen

 

Van de zon en het gras

 

Op d'r muffige matras

 

Van het bosch en de mooie groene boomen.