Oratio IX.
Vt contemtis terrenis, amemus caelestia.
DOmine Jesu Christe, aeterna Patris sapientia, qui ineffabilibus mundum renouas Sacramentis; postquàm à te recessimus, in terra descripti sumus, vt vix vmqum benè caelestia sapiamus; mens hebetata, repleti vanitatibus oculi, aures sordibus aggrauatae, & mutilae ad bonum factae sunt manus: Jnclinare, pie Iesu, per misericordiam, & scribe in terra hac digito tuo, immò in eam exspue, ac lutum cum sputo diuinae sapientiae ex ea conficito: neque solùm oculos, sed totos nos tua gratia perunge, vt nihil salutaris remedij omittentes, cum prudentibus virginibus, seruisq́ue fidelibus, in regnum tuum caeleste intromittamur. Qui viuis, &c. Amen.