Cap. XIIII.
Ongheloouigheydt, ende wantrouwigheydt tot Godt, zijn dick-mael oorsaecke van toouerije.
OVer-sulcks en ist niet te twijfelen, oft daer en ghebeurt veel toouerije, ende tijdelijcke beschadinghe, ouer veel arme verblinde menschen, om haer-lieder ongheloouigheydt: ende om dat sy noch hope noch betrouwen op Godt almaghtigh en hebben: maer vreesen meer den boosen vyandt, sijn dienaers, tooueraers ende toouererssen, ende soecken van die gheholpen te werden, als sy haer in eenighen noodt vinden, dan van Godt den Heere.
Hy dan in sijn rechtveerdigh ordeel straffende de ongheloouigheydt van de ghene die hem verlaten, verlaet die ins-ghelijcks, ende laetse onder de maght der boose gheesten, die sy vreesden, ende daer sy op betrouwden, meer dan op Godt selue.
Ende dit gheschiedt, soo ick daer seyde, oock al en waerender gheen andere groote sonden by, Godt mis-haghende: als zijn, groote hoouerdije, haet ende nijdt teghen sijnen euen naesten, menigher-hande onrechtveerdigheydt, lieghen ende bedrieghen, dronckenschap, oncuysheydt, ende oneerbaerheydt in alle manieren, ouerdaedt in cleederen, ende anderssins, ongoddelijckheydt, geneyghtheydt tot ketterije, cleyn oft gheen acht op de gheboden der heyligher Kercken, ende sulcke ontallijcke andere, die bouen de ongheloouigheydt ende wan-trouwe tot Godt, oock met grooten hoopen (Godt beter het) ten allen canten ghevonden worden.
Dit is de claere leeringe van den heylighen Apostel Paulus. OmGa naar margenoot+ dat sy (seyt hy) de liefde der waerheydt niet ontfanghen en hebben, datse saligh moghten werden: daerom sal Godt hen-lieden d'werck der dolinghe toe-seynden, datse de leughen gheloouen sullen: op dat sy alle gheordeelt worden, die de waerheydt niet ghelooft en hebben, maer totter boosheydt consent ghegeuen. Soo wy dit selfde tot dus-danighe oorsaecke oock in't iij. Capitel gheroert hebben, al-soo heeft het my goedt ghedocht, ter deser plaetse, tot meerder in-prenten van soo noodelijcke kennisse ende onthoudt, t'selue weder-om te ververschen.