Cap. XI.
Hoe de moor deur het lesen wit is geworden, ende bekeert.
OP dese voeghe ginght oock by-nae te wercke, in d'bekeeren van dien moriaen, dienaer der coninghinne Candacis, uyt oorsaecke van t'ghene dat hy, by goede ghevalle in der heyligher Schrifture was lesende: wien Philippus de diaken, ten goeden gheluck, oock van Godt tot beduyder des woordts wierdt toe-ghesonden. Aldus staetter van dit gheschiedt, in de wercken der Apostelen: Ecce vir AEthiops, Eunuchus potens, &c. Siet,Ga naar margenoot+ daer was een moor, maghtigh dienaer der coninghinne Candacis, die te Ierusalem ghecomen was, om Godt te aenbidden: ende keerde wederom haer huys, sittende op sijnen waghen, ende lesende den Prophete Isaiam. Soo seyde de gheest Godts tot Philippum: Gaet aen, ende voeght v neffens desen waghen. Ende Philippus haestelijck aen-comende, hoorde hem lesen uyt den Prophete Isaias, ende vraeghde hem: Meynt ghy dat ghy verstaet t'ghene ghy daer leest? De welcke antwoordde: En hoe soud' ick't connen verstaen, ten zij dattet my iemandt bewijse en beduyde? Ende hy badt Philippum, dat hy opden waghen comen wilde, ende by hem sitten. De plaets der heyligher Schrifture die hy las, was dese. Als een schaep is hy ter doodt-waert gheleydt, etc. Philippus sijnen mondt open doende, ende van dese Schrifture beghinnende, heeft hem Iesum aen-gheprekt. Ende soo sy ouer wegh ginghen, zijn sy tot een water ghecomen: ende de moriaen seyde: Siet, daer is water, wat belet my, oft ick en worde ghedoopt? Philippus antwoordde: Ist dat ghy uyt gheheelder herten ghelooft, het magh v ghebeuren. Ende de moriaen antwoordde ende seyde: Ick ghelooue, dat Iesus Christus de Sone Godts is. Ende dede den waghen stil-staen:
Auteursrechtvrij