Vermaen totten Leser.
Ghy sult onder-tusschen, in d'beleedt onses boecks, eenige sententien in Latijne vinden, midts dat soo vvie iet Latijns can, in sulcks sijn vermaeck neemt. Maer op dat v de selue in d'lesen niet en belemmeren, slaet die slechts ouer al lesende, ende vervolght het Duytsch, ende sult vinden, datt al vvel aen een hanght, oock het Latijn ouer al latende staen: vvant de selue sententien altijdts daer by verduytscht vvorden. Dit hebb'ick soo vvillen te veuren vermanen, teghen t'vernoeyen dat anders in t'ghemoedt der Latijn-scher sententien in d'lesen moght ouer-comen.