Verspreide en nagelaten gedichten

[p. 339]

Minnelied.

Wat hebbic Janne doch ghedaen.

Wat hebbic hem misdreven?

Ic en darf niet buten huse gaen,

Hi doet mi schricken ende beven.

Sondagh cleptet ter hooghe mis.

Ic spoede mi henen ter kercke,

Daer sitti bi mi, o erghernis!

Sonder dat icket mercke.

[p. 340]

 

Ic queec in eenen bloemenpot

 

Een rooseken sonder ghelijcken,

 

Hi rooftet en draeghtet mi ten spot

 

En laetet sien ende blijcken.

 

 

 

Ic ga ende peins aen list noch streec

 

Ende scheppe mijn cruuxken water,

 

Hi compt ende wippet mi in die beec,

 

Ende vliedt met luden gheschater.

 

 

 

Wat hebbic Janne doch ghedaen,

 

Wat hebbic hem misdreven?

 

Ic en darf niet buten huse gaen,

 

Hi doet mi schricken ende beven.