Verspreide en nagelaten gedichten

[p. 293]

Naar buiten!

De zonne glanst en glinstert
Onrustig door 't gebladert,
Om bloemen zijn bonte vlinders
Ten walse blij vergaderd.
De kleur der boschvertooning,
De geur van hars en honing,
De vinken, die er fluiten -

Dat wekt u

En trekt u

Naar buiten!

[p. 294]

 

In 's woudes donker schijnen,

 

Om 's wandlaars dorst te lesschen,

 

Frambozen als robijnen

 

En kolenzwarte bessen;

 

Ook zullen u zoete kersen

 

Daar laven en ververschen:

 

Dies past geen lang besluiten -

 

Het wekt u

 

En trekt u

 

Naar buiten!

 

 

 

En wenscht ge soms veur liefjen

 

Gewelfde lommerpaden,

 

En dit of dat geriefjen

 

Uit mos, uit gras of bladen?

 

Gedienstig en verborgen

 

Zal 't bosch het al bezorgen -

 

Tot koekoek toe en puiten,

 

Het wekt u

 

En trekt u

 

Naar buiten!