Gedichten

[p. 120]

Mengelingen.

Festina lente.

Een bloemken, dat te vroeg ontzwelt,

Is dra geveld.

Een aêm, een wind

Uit barre noordergrenzen

Doen slensen

Der Lente troetelkind.

Ge hoopt te veel, by 't vroege fruit,

Van schil of huid

En fyne kleur;

't Gewormte schuilt bezonder

Er onder,

En stelt u droef te leur.

Een vrucht, die lust en kracht belooft,

Moet traag gestoofd;

De zomergloed

Door herfstenkracht gelenigd,

Vereenigt

Den geest in 't druivenbloed.

[p. 121]

 

Voor vroege bloem en vroege vrucht

 

Weest vry beducht;

 

M' is jong en wuft,

 

Men waant zyn bliksemschichten

 

Gedichten

 

Vol klaarheid en vernuft.