De Psalmen Davids, ende ander lofsanghen
(2010)–Petrus Datheen– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 72]
| |
Forme om den heyligen Doop wt te rechten.ONse hulpe stae in den Naeme des HEEren, die Hemel ende Eerde geschapen heeft. Amen.Ga naar margenoot+
DEvvyle onse Heere IESVS CHRISTVS seght, dat vvy in Godes Rycke niet mogen kommen, t'en sij dat vvy nieuvv geboren vverdenGa naar margenoot+, So geeft hy ons daermede een sekere bevvysinge, dat onse nature gantsch verkeert ende vermaledydt is, ende vermaent ons daermede, dat vvy ons voor Gode verootmoedighen, ende aen ons seluen een mishaegen hebben moeten, ons also bereydende, sijn genaede te begeeren, op dat doer die selue alle onse boosheit ende | |
[pagina 73]
| |
vermaledydinge onser ouder naturen afghevvasschen ende begrauen vverde. Vvant vvy konnen Godes ghenaede niet deelachtich sijn, t'en sij dat voorhenen, alle vertrauvven op ons eygen vermogen ende vvijsheit ende gerechticheit, vvt onsen herten ghenomen sij, Iae oock, tot dat vvy alles vvat in ons is, gantschelick verdoemen. Nae dien ons Christus onse allendicheit, also voor oogen ghestelt heeft, so troost hy ons vvederom doer sijne barmherticheit, ons ende onsen Kinderen belouende van allen onsen sonden te vvasschen, dat is, ons die selue om sijns bloetvergietens vville niet toe te rekenen, ende onse verdoruen nature vvederom tot synen euenbeelde, doer synen heyligen Geest te vernieuvven. Ende op dat hy sulcke belofte onsen svvacken gelooue soude beuestigen, ende aen onsen eygenen Lichaeme versegelde, Heeft hy beuolen, dat vvy | |
[pagina 74]
| |
in den Naeme Godes des Vaders, des Sones, ende heylighen Geests souden gedoopt vverdenGa naar margenoot+. § Daerom ten eersten, als hy vvilt dat vvy met Vvater in den Naeme des Vaders ghedoopt vverden, betuyght hy ons, gelijck als met eenen sichtbaeren eedt, all ons leuen langh, dat Godt onse ende onses saedes Vader sijn vvil, ons met aller nootdruft des Lichaems ende der sielen versorgende, ende alle quaet ons ten goede vvendende, Ouermits dat alle Creaturen (van vveghen des verbondts, dat vvy met Gode hebben)Ga naar margenoot* ons niet konnen schaedighen, maer t'onser salicheit dienen moetenGa naar margenoot+. § Ten anderen, als vvy in den naeme des Sones ghedoopt vverden, belouet hy ons, dat alle t'gene dat de Sone GODES ghedaen ende geleden heeft, ons eyghen sy, also dat hy onse ende onser Kinderen Salighmaeker is, ons met sijner salighmaekender genaede sal- | |
[pagina 75]
| |
uende, ons doer sijne heylighe ontfanghenisse, gheboerte, lyden ende steruen van aller onreynicheidt ende sonden verlost heeft, ende all onse vermaledijdingeGa naar margenoot* aen't Cruyce ghenaegelt, die selue met sijnen Bloede afghevvasschen, ende met hem begrauenGa naar margenoot+ heeft, ende ons also van der hellscher pijne bevrijdt, op dat hy ons doer sijn Opstandinghe ende Hemeluaerdt met sijner gerechticheitGa naar margenoot* bekleyden, nu voor den hemelschen Vader voortredenGa naar margenoot+, ende ten letsten oordeele heerlick ende sonder vleckeGa naar margenoot* voor't aenschijn des Vaders presenteeren soude. § Ten derden, als vvy in den Naeme des heyligen Geestes ghedoopt vverden, vverdt ons beloeft, dat de heylige Geest onse ende onser Kinderen leeraer ende troosterGa naar margenoot+ in eevvicheit sijn sal, ons tot vvaerachtigen lidtmaeten des Lichaems ChristiGa naar margenoot* maekende: op dat vvy aen Christo ende aen alle sijne goeden (met- | |
[pagina 76]
| |
gaeders alle lidtmaeten der Christelicke Kercke) gemeynschap souden hebben, Also, dat onser sonden in eevvicheit niet meer gedacht vverdeGa naar margenoot+, oock die sonden ende svvackheidt, die in ons noch ouerblijft, so langhs so meer ghedoodetGa naar margenoot*, in ons een nieuvv leuen beghonnen, ende eyndelick in der saligen Opstandinge (daer dit vleesch den heerlicken Lichaeme ChristiGa naar margenoot+ gelijckformich sijn sal) volkomelick gheopenbaert vverde. Maer naedien dat in alle verbonden, beyde deelen sick met malkanderen verbinden, so belouen vvy ooc Gode den Vader, Sone, ende heyligen Geest, dat vvy, doer syne ghenaede, hemGa naar margenoot* alleene voor onsen eenigen, vvaerachtigen ende leuendigen Godt houden ende bekennen vvillen, hem alleene in alle onse nootGa naar margenoot+ aenroepen, ende als gehoorsaeme Kinderen leuen, ghelijck dese nieuvve gheboerte van ons heyschet, | |
[pagina 77]
| |
vvelcke in dese tvvee stucken ghelegen is, § Eerstelick, dat vvy vvaerachtich berauvvGa naar margenoot* ende leedtvvesen onser sonden hebbende, ons eyghen vernuftGa naar margenoot+ ende allerhande lusten verloochenen, ende den vville Godes ondervverpen, ende alle sonden van herten haeten ende vlieden, § Daernae ooc dat vvy beghinnen lustGa naar margenoot* ende liefde te hebben, nae Godes Vvoort in aller heylicheitGa naar margenoot+ ende gerechticheit te leuen. Ende als vvy somvvylen vvt svvackheit in sonden vallen, so en moeten vvy nochtans daerin niet blijuen liggen, noch vertvvijfelen, ofte doer eenige ander middelen, dan alleen doer CHRISTVM vergeuinge der sonden soeken, Maer altyt doer onsen Doop vermaent vverdenGa naar margenoot* van sonden af te staen, ende vaste te vertrauvven dat der seluer (om des bloet vergietens Christi vville) voor Gode nemmermeer salGa naar margenoot+ gedacht vverden, Ouermidts ons de heylighe | |
[pagina 78]
| |
Doop een ongetvvijfelt ghetuygenis is, dat vvy met GODE een eevvigh verbondt hebben, ende in de leuendigeGa naar margenoot+ fonteyne der eevvighe barmherticheit des Vaders, ende des allerheylighsten lijdensGa naar margenoot* ende steruens IESV CHRISTI, doer deGa naar margenoot+ kracht des heylighen Geests gedoopt sijn. Ende all ist dat onse Kinderkens dese gemelde oorsaecken ende verborgentheiden noch niet en begrijpen, ende noch veel vveyniger konden belijden, so mogen se nochtans van den heyligen Doope gheensins vvtghesloten vverden, Ouermidts se van Gode tot sijnen verbonde beroepen sijn, dien hy metGa naar margenoot* Abraham die een Vader is aller gheloouigen, endeGa naar margenoot+ sijnen saede, ende also oockGa naar margenoot* met ons ende onsen Kinderen gemaeckt heeft: Ick vvil (spreeckt de Heere) oprechten mijn verbondt tusschen my ende v, ende uvven saede nae v, by haeren naekoemelingen, | |
[pagina 79]
| |
dat het een eevvigh verbondt sij, also dat ick uvve Godt sij ende uvves saedes nae v. Nu is onse Heere IESVS Christus in de vveerelt gekommen, niet om die ghenaede sijnes hemelschen Vaders teGa naar margenoot+ verminderen, maer veel meer, dat verbondt der ghenaeden (d'vvelck hier voortijtsGa naar margenoot* binnen dat volck Israel ingesloten vvas)Ga naar margenoot+ doer de gantsche vveerelt vvt tebreyden, ende heeft in de plaetseGa naar margenoot* der Besnydinghe, den heyligen Doop tot een vvaerteeckenGa naar margenoot+ ende segel deses verbondts, ons ende onsen Kinderen ingestelt, Gelijck de heylige Apostel Petrus sulcks vvtdruckelick leert, Act. 2. seggendeGa naar margenoot*: Doet boete, ende een jeghelick laete hem doopen in den Naeme IESV Christi, tot vergeuinge der sonden, So sult ghy ontfangen die gaeue des heyligen Geests, Vvant uvve, ende uvver kinderen is dese beloftenisse, ende al dergenen die nochGa naar margenoot+ verre sijn, vvelcke Godt onse Heere ooc daertoe beroepen sal. | |
[pagina 80]
| |
Also beveelt ooc de Heere Christus selue die onmondighe Kinderkens tot hem te bringen, ende belouet hen met vvoorden ende vvercken dat Hemelrijcke, ghelijck Marcus in't 10. schrijftGa naar margenoot+: Te dier tijdt brochten se Kinderkens tot Iesum, op dat hy se soude aenroeren, Ende die Iongeren straften de gene die se brochten. Doen dat IESVS sach, nam hy't onvveerdelick, ende sprack tot hen: Laet de Kinderkens tot my komen, ende en vveert hen dat niet, vvant sulcken is dat rijcke Godes. Voorvvaer ick segghe v, Vvie dat rijcke Godes niet ontfanght gelijck een Kindeken, die en sal daer niet in komen. Ende hy omvingh se in sijne aermen, ende leyde de handen op sy, ende segende se. § VVt desen vvoorden ist openbaer, dat ooc onse Kinderkens in Godes rijcke ende verbondt sijn, ende daerom ooc den Doop alsGa naar margenoot* den segel des verbondts behooren te ontfangen, al is't dat se | |
[pagina 81]
| |
de verborgenheit des Doops, doer jongheit van jaeren, noch niet verstaen, Euen ghelijck oock de Kinderkens van IESV Christo selue, met vvoorden ende vverckenGa naar margenoot+ gesegent sijn, Ende ghelijck se in de oude Kercke tenGa naar margenoot* achtsten daege besneden vvierden, hoevvel se noch den segen des Heeren, noch de verborghenheit der Besnydinge konden verstaen ofte begrijpen. Op dat vvy dan dese heylige ordeninge Godes, tot sijner eeren, t'onsen trooste, ende tot stichtinghe der Gemeynten vvtrechten ende bedienen mogen, laet ons sijnen heyligen Naeme also aenroepen:
O Allmachtige, eevvighe Godt, Ghy die nae uvven stranghen oordeele die ongeloouige ende onboetueerdige VveereldtGa naar margenoot+ met de Sundtvloet gestraft hebt, ende den geloouigen NoahGa naar margenoot*, sijn achtster, vvt uvve groote barmherticheidt | |
[pagina 82]
| |
behouden ende bevvaert, Ghy die den verstockten PharaoGa naar margenoot+ met all sijnen volcke in't roode Meer verdroncken hebt, ende uvve volck Israel drooghe voets daer doer gheleydet, doer d'vvelcke desen DoopGa naar margenoot* beduydet vvert, Vvy bidden v doer uvve grondloose barmherticheit, dat ghyGa naar margenoot+ dit uvve kind genaedelick vvilt aensien, ende doer uvven heyligen Geest uvven Sone Iesu Christo inlijuen, dat het met hem in sijn doodtGa naar margenoot* begrauen vverde, ende met hem magh opstaen in een nieuvv leuen, op dat het sijn Cruys, hem daghelicks naevolgende, vroylick draegen moge, hem aenhange met vvaerachtigen gelooue, vaster hope, ende vieriger liefde, dat het dit leuen (d'vvelck toch niet andersGa naar margenoot+ is, dan een ghestaedige doot) om uvvent vville getroost verlaeten, ende ten letsten daege voor den Rechterstoel Christi uvves Sones sonder verschricken moge verschijnen, doer den seluen onsen Heere Iesum Chri- | |
[pagina 83]
| |
stum, uvven Sone, die met v ende den heylighen Geest een eenigh Godt leeft ende regiert in eevvicheit, Amen.
§ Vermaeninge aen die Ouders, ende die mede ten doope komen.
CHristelicke Broeders, ghy hebt gehoort, dat den Doop een ordeninge Godes is, om ons ende onsen saede sijnGa naar margenoot+ verbondt teGa naar margenoot* versegelen, Daerom moeten vvy hem tot dien eynde, ende niet vvt gevvoente ofte superstitie gebruyken. Op dat het dan openbaer vverde, dat ghy alsoGa naar margenoot+ ghesinnet sijt, sult ghy van uvventvvege hier op opgheveynsdelick andvvoorden. § Eerstelick (hoevvel onse kinderen in sonden ontfangenGa naar margenoot* ende geboren sijn, ende daerom allerhande allendicheit, ja deGa naar margenoot+ verdoemenisse selue ondervvorpen) of ghy niet bekendt, dat se in ChristoGa naar margenoot* geheylight syn, ende daerom alsGa naar margenoot+ lidtmaeten sijner gemeynten behooren gedoopt te vvesen? | |
[pagina 84]
| |
§ Ten anderen, of ghy dese leereGa naar margenoot*, die hier gheleert vvert, ende voorder, in't oude ende nieuvve Testament ende in d'Artijckelen des Christelicken gheloofs begrepen is, nietGa naar margenoot+ bekendt de vvaerachtige ende volkomeneGa naar margenoot* leere der salichheit te vvesen? § Ten derden, of ghy niet belouet ende voor v neemt, ditGa naar margenoot+ Kindt (als't tot sijnen verstande komt) daerin nae v vermoghen t' ondervvysen?
Andwoorde.
Iae vvy.
Daerna begiet de Kerckendiener die tot den doope gebrocht werden, met water, seggende:
N. Ick doope v in denGa naar margenoot* Naeme Godes des Vaders, des Sones, ende des heyligen Geestes. | |
[pagina 85]
| |
DANCKSEGGINGE.
Laet ons Godt den Heere dancken.
ALmachtige, barmhertige Godt ende Vader, vvy dancken ende louen v, dat ghy ons ende onsen Kinderen, doer datGa naar margenoot+ Bloet uvves lieuen Sones Iesu Christi, alle onse sonden vergeuen, ende ons doer uvven heyligen Geest totGa naar margenoot* lidtmaeten uvves eengeborenen Sones, ende also tot uvven Kinderen aengenomen hebt, Ende ons dat selue met den heyligen Doope versegelt ende bekrachtight, Vvy bidden v oock doer den seluen uvven lieuen Sone, dat ghyGa naar margenoot+ dit kind met uvven heylighen Geest altijdt vvilt regieren, op dat het Christelick ende Godtsalighlick opghetrocken vverde, ende inGa naar margenoot* den Heere IESV Christo vvasse ende toeneme, op dat het uvveGa naar margenoot+ Vaderlicke goetheit ende | |
[pagina 86]
| |
barmherticheidt, die ghy hem ende ons allen bevvesen hebt, magh bekennen, ende in allerGa naar margenoot+ gerechtichheit, onder onsen eenigen Leeraer, Koningh ende hoogen Priester Christo IESV leue, Ende vromelick teghen de SondeGa naar margenoot*, den Duyuel ende sijn gantsche Rijcke strijden ende ouervvinnen moghe, v ende uvven Sone IESVM CHRISTVM, mitgaeders den heyligen Geest, denGa naar margenoot+ eenighen ende vvaerachtigen Godt eevvighlick te louen ende te prijsen, AMEN. |
|