De Psalmen Davids, ende ander lofsanghen

Psalm CXXX.

§1

WT die diepten O Heere,
Myner benauwtheit groot,
Roep' ick tot v gaer seere,
In mynen angst end noot.
Heer wilt myn

[p. *]

 

stem' verhooren,

 

Want het nu tydt sijn sal,

 

Laett kommen tot v' ooren,

 

Myn klachtigh bidden al.

§2

Wilt ghy met ernst die sonden,
Toerekenen voortaen,
Wie kan t'eenighen stonden,
In v' oordeel bestaen?

Maer ghy wilt Heer vergheuen,

Die sonden minst end meest,
Dies sijt ghy in dit leuen,
Seer bemindt end ghevreest.

§3

Den Heer' wil ick verwachten,
Myn siel staet altydt voort
Op hem: met gantschen krachten
Hop' ick vast op sijn Woort.

Myn siel' verwacht langhmoedigh,

Van d'een nachtwaeke swaer,

[p. *]

 

Tot dat d'ander komt spoedigh,

 

End die dagh opstaet klaer.

§4

Dat Israel vast bauwe,
Op Godt die hope syn,
Want vol ghenaed' end trauwe,
Is die Heer end Godt myn.

Hy is't die onbesweken,

Israel gantsch bevrydt,
Van sonden end ghebreken,
Die hy met een schelt quyt.