De Psalmen Davids, ende ander lofsanghen
(2010)–Petrus Datheen–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina *]
| |
Dit is een ghebedt der gheloouighen, als sy van de boose verachters Godts verdruckt ende benauwet sijn. | |
§1TOT v HEER myn ooghen heff' ick altydt,
Die in den hemel sijt.
So die ooghen eens knechts in sijn benauwen,
Sijnen meester aenschauwen:
So die maeghdt siet op haerer vrauwen handen,
Wy oock in kruys end schanden,
Sien so op v Heer, end wach-
| |
[pagina *]
| |
ten in noot,
V' hulp end goetheit groot.
| |
§2Sijt ons nu ghenaedigh O Heere myn,
Wilt ons barmhertigh sijn.
Die menschen all' ons also gaer verachten,
Dat wy in smaet versmachten.
Wy sijn der stouten spot aen allen zyden:
Wy sijn tot desen tyden,
Van den hoouęerdighen seer fel end quaet,
Veracht end gansch versmaet.
|
|