De Psalmen Davids, ende ander lofsanghen

Psalm LXXXVI.

Dauid biddet Godt om een onstraffelick leuen, ende om bevrydet te sijn van sijnen vianden, op dat hy gherustelick leuen magh. Hy beschryft oock die heerlickheit Godts, die hy van nu heeft beghonnen te openbaeren, ende hiernaemaels den sijnen volkommelick bewysen sal.

§1

O HEER opent my v' ooren,
Wilt my goedighlick verhooren,
Want ick vermagh gantsch niet meer,
Benauwt sijnde nu so seer.
Wilt doch myn leuen bevryden,
Ick wil

[p. *]

 

weldoen met verblyden,

 

Bewaert doch uwen knecht vroet,

 

Die v vertrawt o Heer goet.

§2

Wilt my Heer ghenaedigh wesen,
Nae uwe goetheit ghepresen,
Die v bidde met ootmoet,
End daeghlicks valle te voet.

Verhueght nu uwen kecht klachtigh,

Die v Heer aenroept aendachtigh,
Want ick heffe t'hert' alleyn,
Tot v in den noot niet kleyn.

§3

Ghy sijt Heer vriendtlick end goedigh,
Barmhertigh end seer langhmoedigh,
Den ghenen die tot v gaen,
End in den noot roepen aen.

Verhoort my Heer wtverkoren,

Laet myn stem v kommen vooren,
Verstaet myn klachten seer swaer,
Want t'is meer dan tyt voorwaer.

§4

Als ick ben in noot end schaeden,

[p. *]

 

Tot v schrey ick seer belaeden,

 

Om dat ghy verhoort altydt,

 

Myn stemm', end maeckt my verblydt.

 

By v O Heer des ęerdtrycken,

 

Is gheen Godt te verghelycken,

 

Daer is oock niemant so koen,

 

Die v' wercken kan nae doen.

 

***

§5

Alle volcken die ghy krachtigh,
Hebt gheschaepen Heer almachtigh,
Sullen vereeren te saem,
End groot maeken uwen naem.

Ghy sijt groot niet om verstercken,

End doet wonderlicke wercken,
Ghy hebt den naem breedt end wydt,
dat ghy alleyn een Godt sijt.

§6

V' weghen wilt my doch leeren,
Dat ick recht gae t'uwer eeren,
Op dat ghy van my oock meest,
Ten rechten moeght sijn ghevreest.

Ick wil v Heer hoogh' verheuen,

Altydt prys end' eere gheuen:
Ick wil uwen naem seer klaer,
Groot maeken in't openbaer.

§7

Ghy hebt wt louter ghenaeden,

[p. *]

 

My bewesen veel weldaeden,

 

End my verlost wt den noot,

 

Der hellen, end van der doodt.

 

Heer die wreed' onder hen allen,

 

Met kracht my gantsch ouervallen,

 

Nae myn leuen sy al staen,

 

Sonder v te mercken aen.

§8

Maer ghy sijt goet end ghenaedigh,
Barmhertigh ende weldaedigh,
Langhmoedigh tot toornicheit,
Bestendigh in der waerheit.

Wilt my goedighlick aenschauwen,

Sterckt my oock in dit benauwen,
Helpt my end maeckt onuertzaeght,
Den knecht van uwer dienstmaeghdt.

§9

Wilt my doch een teecken gheuen,
Op dat myn vianden beuen,
Als se sien sullen Heer mildt,
Dat ghy my steedts bystaen wilt.