De Psalmen Davids, ende ander lofsanghen

Psalm LXXXV.

Die gheloouighen dancken Godt, om dat hy se van der geuanghenisse vry gekocht heeft, ende bidden hem, dat hy sijn beghonnen werck volbringhe. Se stercken oock eenanderen in de hope, tot dat Godt sijn kercke eenmael volkommelick sal opgherecht hebben.

[p. *]

§1

GHY sijt Heer met v' volck nu te vreden,
Iacobs gheuanghenen maeckt ghy oock vry,
End vergheeft des volcks boosheit voorleden,

Sijn sonden wt ghenaeden bedeckt ghy,

Vwe gramschap doet ghy van hem seer wydt,

End maetight uwen toorn tot deser tydt,

O Heer ghy die ons heylandt sijt alleyn,

[p. *]

 

Helpt ons op, stilt uwe gramschap niet kleyn.

§2

Wilt ghy nu Heervoort aen toornigh wesen?
Wert ghy van gheslacht tot geslacht verstoort?
Neen: Maer ghy sult ons troosten nae desen:
Dies sal v' volck hem verblyden nu voort.

Of wy schoon swaerlick hebben Heer misdaen,

Nochtans bewyst ons v' goetheit voort aen,
End wilt ons helpen O Heer end Godt myn
Als is't dat wy all' aerme sondaers sijn.

§3

Doch wil ick hooren wat Godt sal spreken,
Want den vromen sal hy den vrede goet,
Verkonden, end dien laeten wtbreken:
Daer doer werden sijn kindren wys end vroet.

Maer die in Godts vreese soecken bystandt,

Den seluen sal Godt steedts bieden de handt.
Op dat by ons wederom wone, Heer,
Vwe heerlickheit end uwes naems eer.

§4

Ghenaed' end waerheit kommen in't gemoet,
T'recht end paeys kussen malkandren met vliet,
T'gheloof sal wt der ęerden spruyten soet,
Gherechticheit van bouen neder siet.

Godt sal vruchten gheuen in ouervloet,

[p. *]

 

Die ons dat ęerdtrycke voortbringhen moet.

 

In't regiment salt oprechtighlick staen,

 

Alle dinghen sullen oock recht toegaen.