De Psalmen Davids, ende ander lofsanghen

Psalm LXXXIIII.

De Prophete bewyst, dat de grootste ghelucksaelicheit die men kan wenschen, sij, te wonen by die Ghemeynte Godes, om hem daer te dienen. Daerom beklaeght hy, dat hy daer van wtghesloten is, ende biddet dat hy wederom daer by magh ghebracht werden.

[p. *]

§1

HOE lieflick O Heer end hoe reyn,
Sijn uwe woninghen niet kleyn?
Lustigh sijns' end schoon bouen maete.
Myn hert' verlanght met allen seer,
End sucht nae uwen tempel Heer,
Myn siel' end lyf in desen staete,
Sijn in den waeren Godt verblydt,
End seer verhueght tot deser tydt.

[p. *]

§2

Die musschen end swaelwen t'saeme,
Vinden eenen nest bequaeme,
Och Heere der hęerschaeren krachtigh.

O Godt myn troost end helper myn,

Waer is't dat v' autaeren sijn,
Daer ghy woent O myn Heer almachtigh?

Wel hen die in v' huys eerbaer

Wonen, die louen v eenpaer.

§3

Saeligh is hy t'allen stonden,
Wiens kracht Heer ghy sijt beuonden,
Die nęerstigh bewaert uwe weghen.

Als se doer dit jamerdal gaen,

Se sullen met vliet recht voortaen,
Putten te graeuen sijn gheneghen,

Die werden ghemaeckt water ryck.

Doer den reghen alle ghelyck.
***

§4

Se sullen gaen van dueghdt tot dueghdt,
Tot dats' in Zion al met vrueghdt,
Kommen, end daer den Heer aenschauwen.

O Heer der hęerkrachten seer schoon,

Wt den hooghen hemelschen throon,
Hoort myn ghebedt in dit benauwen:

Ghy Iacobs Godt my doch verhoort,

Verneemt myn smeeken nae v' Woort.

[p. *]

§5

Heer, tot wien wy in den noot vlien,
Wilt uwen ghesalfden aensien:
Want veel beter is slechts een vre,

In v' huys, dan elders, dit's klaer,

Duysent sijn: Beter is oock daer,
Een wachter te sijn aen die duere,

Dan't is in den palaeysen soet,

Der godtloosen met ouervloet.

§6

Want ons Godt is viendtlick end goet,
Een Sonn' end schilt tot ons behoet,
Die ons gheeft eer' ende ghenaede.

Die den vromen in gheenen noot,

Verlaeten sal tot in den doodt,
Geen dingh onbreeckt hem vroegh noch spaede.

Saeligh is hy die op hem bauwt,

End hem van herten gantsch vertrauwt.