De Psalmen Davids, ende ander lofsanghen

[p. *]

Psalm LXXVI.

Dit is een dancksegghinghe, om dat Godt sijn kercke beschermt ende bewaert heeft, ende in sonderheit dat hy sijn wonderlicke kracht ghetoont heeft, teghen die vianden, die so sterck ende so wel toegherust waeren.

§1

GODT is in Iudaea seer wel,
Bekent end' ouer al vermaert:
Sijn naem end kracht in Israel,
Sijn gheroemt end gheopenbaert,
In Salem end tot Zion schoone,
Staet dat huys fyn van sijner wone.

[p. *]

§2

Daer siet men dat hy breeckt seer kleen,
Krachtlick den bogh' end pylen t'saem,
Schilden, swęerden, end oock met een,
Den krygh met sijn rustingh' bequaem.
End toont dat hy meer sy te vruchten,
Dan men die straetroouers moet duchten.

§3

Slaepende sijn die stoute saen,
Berooft haerer goederen groot,
Die kryghers die op haer kracht staen,
Laeten vallen de handen bloot.
Vwen toorn doet haest in slaep vallen,
Pęerden end waghenen met allen.

§4

Ghy sijt verschrickelick gaer seer,
Ghy O myn Godt end niemant el,
Wie sal voor v bestaen O Heer,
Wanneer ghy toont v' gramschap fel?
Als ghy v' oordeel hebt ghegeuen,
Moet dat ęerdtryck schricken end beuen.

§5

Dan stondt ghy op, end hebt verkondt,
V' oordeelen, end ghemaeckt vry,
Die elende ter seluer stondt,
End' hebt die ghetroostet seer bly,
Als die menschen teghen v stryden:
Ghy behaelt eer' aen allen zyden.

§6

Ghy sult ombringhen t'gansche rott,

[p. *]

 

Der woedende boosdaeders quaet.

 

Elck doe beloften onsen Godt,

 

End volbringhe die met der daedt,

 

Doet sulcks ghy die daer woent beneuen,

 

Des Heeren woningh' hoogh' verheuen.

§7

Bringht Godt gaeuen, die vreeslick is,
End wreeckt sijnensmaedt ende schandt:
Iae hem die doer sijn kracht ghewis,
Den Koninghen neemt haer verstandt,
Die schricklick is end groot van węerden,
Allen Koninghen op der ęerden.