De Psalmen Davids, ende ander lofsanghen

Psalm LVI.

Dese Psalm is een beschryuinghe der lasteringen ende des verwijts, dat Dauid eenen tydt ghedreghen heeft, ende oock een dancksegghinge, dat hem Godt daer van verlost heeft.

[p. *]

§1

ONTFERMT v myns die nu benauwt ben seer,
Want ick ben schier half verslonden, jae meer,
Van den schalck die my beleghert O Heer,
Die my steedts wilt bestryden.
Myn vianden schenden my met verblyden,
Veel sijn daer my teghen aen alle zyden,
Maer als my Heer vreese quelt in myn lyden,

[p. *]

 

Tot v sal ick dan gaen.

§2

Ick sal Godt lofsanghen singen voortaen,
Van sijn beloft' end op hem sal ick staen,
So kan my niet doen vreesen noch verslaen
Wat de menschen voorstellen.

Myn woorden al verkeeren dees ghesellen,

T'voornaemste daer van dat se t'saemen rellen,
Is, hoe se my plaeghen sullen end quellen,
Met all' haer sterckt' end kracht.

§3

Se rotten t'saem met ghewelt onbedacht,
Se loeren end bespieden dagh end nacht,
Myn ganghen, end soecken in haere macht,
Te hebben myn siel' reine.

Op haer listicheit staet haer hop' alleyne,

Se meynen daer doer t'ontkommen gemeyne,
Maer ghy Heere doer v' straffe niet kleyne,
De sulcke doch verslaet.
***

§4

Ghy hebt getelt myn vluchten vroegh end spaet
In een flessche myn traenen ghy ontfaet,
Myn lyden, myn benaudtheit ende smaet,
Hebt ghy HEER opgheschreuen.

[p. *]

 

Als ick v bidde so loopen end beuen,

 

Myn vianden, sijnde van v verdreuen,

 

Dit's seker, want doer v O Godt verheuen,

 

Sal ick wesen bevrijdt.

§5

Gods beloften roem ick breedt ende wijdt,
Dies sal ick hem louen sijnde verblijdt,
Want hy sal my geuen nae deser tijdt,
Wat hy beloeft waerachtigh.

Myn hope staet op mynen Godt almachtigh,

Ick vreese geen listen der menschen krachtigh:
Maer ick heb Heer myn beloften eendrachtigh,
V ghedaen met ootmoedt.

§6

Die sal ick betaelen haest met der spoedt,
End' v prysen so ghy węerdt sijt Heer goedt,
Om dat ghy my ghenaedelick behoedt,
Voor den val sonder steruen.

Ghy bewaert my voor t' schaedelick verderuen,

Dies wandel' ick met dat volck uwer eruen,
Voor v, jae met hen dien ghy laett verweruen,
O Heer v' klaerheit soet.