De Psalmen Davids, ende ander lofsanghen
(2010)–Petrus Datheen–
Auteursrechtelijk beschermdDauid stelt hem seluen hier allen Christenen voor ooghen tot een exempel eenes menschen die onbeweghelick staet op Gods beloftenissen: Ende verhaelt het ghebedt t'welck hy dede tot Godt, als hy verraeden werdt, doer die van Ziph, also 1.Sam. 26.staet. | |
§1OCH Heer' almachtigh helpt doch my,
Doer uwen Naem end sterckte krachtigh:
Neemt
| |
[pagina *]
| |
myn saeck' aen, weest myns gedachtigh,
Laet uwe macht verschynen vry.
T'ghebedt dat ick nu doe verhoort:
Wilt (Heer) neygen tot my v' ooren,
Op dat ghy moeght goedichlick hooren,
Die woorden die ick bringhe voort.
| |
§2Met een wreedt herte, so elck siet,
Kommen my nu toe myn vianden:
Nae myn leuen sijn se ghestanden,
Se hebben Godt voor ooghen niet.
Nochtans doet Godt my onderstandt,
Doer hulp' die hy my heeft bewesen,
| |
[pagina *]
| |
Hy is by my in allen desen,
End' onderhoudt my met sijn handt.
| |
§3Hy is't die daer doet vallen swaer,
Op myn vianden all' sijn plaeghen,
Als se van hem werden verslaeghen,
Dan werdt uwe trauw' openbaer.
Dan sal ick vrywilligh O Heer,
Een vroylick offer v toebringhen,
Vwen naem louende met singhen,
Die vol goedtheits is end vol eer.
| |
§4Ghy hebt my wt noot end ghepyn,
Verlost, end my laeten aenschauwen,
Mynen lust, in dat swaer benauwen,
End die straff der vianden myn.
|
|