De Psalmen Davids, ende ander lofsanghen

Psalm XX.

Het volck (siende den Koningh trecken tot eenen gheuaerlicken strydt) roept Godt aen. Daer nae danckt hem oock als versekert sijnde van der ouerwinninghe. Dit is eenen bequaemen Psalm om van der Ghemeynten gesonghen te wesen, als se aengevochten is, van den ongheloouighen Princen ende Heeren.

§1

GODT verhoor' v' gebedt dat ghy doet,
In uwen

[p. *]

 

swaren noot,

 

Godt Iacobs neem' v in sijn behoedt,

 

In den teghenspoedt groot.

 

VVt den hemel sie hy v' lyden,

 

End help' v oock seer krachtigh,

 

Van Zion den bergh t'allen tyden,

 

Sterck' v sijn handt seer machtigh.

§2

Vwes diensts end der offranden schoon,
Ghedencke de Heer myn,
Dat v' offranden voor sijnen throon,
Haest asschen moghen sijn.

Hy maeckt voorspoedigh uwe dinghen,

Nae v' beghęerte reyne,
Hy wilt v' voornemen volbringhen,

[p. *]

 

Groot end kleyn in't ghemeyne.

§3

Godt doe dat ghy hem bidt goedertier,
Op dat wy onbeswaert,
Eenmael oprechten onse banier,
In Godts naem wydt vermaert.

End segghen: Godt wt sijn woenst' hilligh,

Wilt sijnen Koningh krachtigh,
Verhooren end helpen goetwilligh,
Met sijner handt almachtigh.

§4

Ons vianden staen seer vast ghebauwt,
Op waghen end' op pęerdt,
Maer op Godts kracht hebben wy vertrauwt,
In't lyden dat ons dęert.

Oock is haer groote macht ghekommen

Tot niet, Sy is verloren,
Maer ons kracht is hoogher gheklommen,
Dan sy was oyt te voren.

§5

Wilt doch beschermen heer van nu voort,
Den Koningh, end bystaen,
Laett doch ons ghebedt wesen verhoort.
Als wy v roepen aen.