De Kapellekensbaan
De reeds bekende Edgar Tinelstraat inrijden. Vrij vlug ademen we weer de
landelijke sfeer, alhoewel... We passeren rechts een knus en mooi hoevetje: De
Wapenaere, nr. 34. Tussen twee haakjes: je kan zelf even nagaan in hoeverre de
geciteerde hoeven nog beantwoorden aan het klassieke model uit de eerste helft
van de 17de eeuw (Vlaamse renaissance). Door de toegangspoort betrad je het erf
met links de schuur (tas, dorsvloer, paardestal en ruimte voor de kalveren) en
rechts de koestal. Recht voor de toegangspoort stond het woonhuis en tussen het
woonhuis en koestal de notelaar. Her en der waren nog andere fruitbomen
verspreid en aan weerszijden van het mooi gesmede hekken de haag die de hoeve
afsloot van de straat (P. Diriken, Geogids Sint-Niklaas). Rij
verder voorbij de Klokke Roelandlaan (Tinel).
Bij de goed onderhouden kapel van O.-L.-Vrouw van Salette links houden en de
Hondsneststraat volgen. Een wegwijzer verwijst naar het voetbalveld... jawel:
‘V.O.S. (Vereniging Oud-Scouts) Reinaert’. Eenmaal de
kapel voorbij beweeg je door een heerlijk landschap: velden alom, boomgordijnen,
weidsheid tot aan de horizon. Je bereikt de Hondsnesthoeve en verwacht wellicht
een nazaat van Courtois te horen blaffen. Indien wel, wees dan niet beducht voor
die eventuele worst in je knapzak, hedendaagse honden degusteren
‘tinfood’. Vervolg dus onvervaard je weg, genietend van de
rustieke sfeer. Rechts de Cadzandstraat indraaien en over de nukkige kasseitjes
hobbelen tot je het zoveelste bewijs van volksdevotie ontmoet: een eenzaam kruis
onder groene lindebomen. Hier links de Waterstraat volgen waar het landschap als
het ware nog mooier wordt: een authentiek stukje Waasland uit de oude doos, nog
puur en onverstoord, de keien incluis. Over wateringen heen rechts de
Palingsgatstraat inslaan (je zou het doen omwille van de naam alleen) en deze
volgen tot waar ze uitloopt in de Kemzekestraat bij alweer een kapel, ditmaal
van de H. Maria, Moeder van Smarten (het krioelt hier van de kapellen, weshalve
heremiet Reynaert er urenlang metten of zo had kunnen zingen).
Rechts tot aan de parochiekerk van Puivelde (Punvelde in 1295, een van de vele
‘velden’ ofte heiden, zeg maar
‘woestinen’ in deze streek - Wijnveld, Lijkveld -, waar
Gysseling Bruun en andere boden laat doortrekken). Intus-
Auteursrechtelijk beschermd