Het land van Reynaert


Hel van het noorden We vervolgen de Kreek en ongeveer 300 m na de bocht draaien we rechts een klein, onopvallend straatje in, dat zijn naam niet gestolen heeft: de Lange Nieuwstraat. We volgen dit nog ongerepte stukje Waasland (nu een kasseiweg, maar hoe lang nog?) tot in Meerdonk. De lange rechte, haaks op elkaar staande wegen zijn typisch voor nieuwe polders. Links zien we de ‘kathedraal’ van de polders,
[pagina 64]
de Sint-Laurentiuskerk van Verrebroek. Deze kerk is de grootse getuige van de rijkdom, verkregen door moerontginning (turf en zout) tijdens de voor dit dorp zeer welvarende middeleeuwen. Ondertussen houdt de chauffeur alle aandacht gericht op de stevige kasseistrook, de echte hel van het noorden. We negeren de ‘Polderlandroute’, maar houden toch even halt aan het indrukwekkende, maar tevens ingetogen beeld van de Lieve-Vrouwe van de Polder van Omer Gielliet, nu pastoor te Breskens en vriend van de Meerdonkse priester-dichter Leo Vercruyssen (geboren in 1922 te Haasdonk). Maria houdt haar kind teder gekoesterd en beschermt het tegen de kille polderwind. We dokkeren voort tot aan de huizenrij en aan het kleine O.-L.-Vrouwekapelletje draaien we links de Polderstraat in en we rijden rechtdoor tot aan de met lindebomen omzoomde neoclassicistische Sint-Korneliuskerk.